اغلب تعاریف در زمینه کارآفرینی دانشگاهی، تأکیدی ویژه بر تجاریسازی دانش تولید شده در دانشگاهها داشته و برخی پژوهشگران(تول و چزارنیتزکی[1]،2007) آنها را مترادف با یکدیگر میدانند.
محققین تعاریف گوناگونی از کارآفرینی دانشگاهی ارائه دادهاند که هر یک از آنها به جنبه هایی از این پدیده اشاره دارند. برخی از پژوهشگران در تعریف کارآفرینی دانشگاهی، به کلیه فعالیتهای تجاریسازی، خارج از وظایف عادی آموزشی و پژوهشی اشاره دارند(کلفستن و جونز ایوانز[2]،2000). در حالی که برخی دیگر از محققین بر فعالیتهای نوظهور دانشگاهها، بویژه ایجاد شرکتهای انشعابی تأکید بیشتری میکنند که میتوان به تعریف اتزکویتز (2003, 112) اشاره کرد که دانشگاه کارآفرین را مرکز رشدی طبیعی با ساختارهای حمایتی تجاری، فکری و ترکیبی از آنها، برای استادان و دانشجویان در راهاندازی مخاطرات جدید میداند. رایت و همکارانش[3](2007, vii) ، نیز کارآفرینی دانشگاهی را توسعه تجاری سازی، فراتر از تمرکز سنتی بر اعطای امتیاز داراییهای فکری و مشتمل بر اقدام به ایجاد شرکتهای انشعابی[4] حاصل از فناوری و دانش تولید شده در دانشگاهها، میدانند.
در برخی پژوهشها نیز کارآفرینی دانشگاهی، حوزه ای از کارآفرینی تعریف شده که به دنبال درک و شرح کسبوکارهای مخاطرهای و محصولات جدیدی است که از داراییهای فکری دانشگاه حاصل شدهاند (لانو[5]،2006).
گاهی اوقات کارآفرینی دانشگاهی به منزله تلاشی برای افزایش منافع، نفوذ و پرستیژ فردی یا نهادی، از طریق توسعه و بازاریابی ایدههای پژوهشی یا محصولات مبتنی بر پژوهش (لوییس و همکاران[6]،1989) و یا به صورت یکپارچهسازی نقشها و منابع جدید در بستر سازمانی موجود و ایجاد مدلهای جدید برای آنچه پژوهشگران باید انجام دهند(کولی واس و پوول[7]،2003) تعریف میشوند.
برخی دیگر از پژوهشگران نیز کارآفرینی دانشگاهی را شامل کلیه فعالیتهای کارآفرینانه دانشگاه میدانند که محدود به واگذاری امتیاز، ایجاد شرکتهای جدید در دانشگاه، انتقال فناوری، مراکز رشد، پارکهای علم و فناوری، واگذاری حق امتیاز و توسعه منطقهای نمیشود(روترمل و همکاران،2006).
دانشگاه کارآفرین، توسعه اقتصادی را به عنوان یک عملکرد جدید دانشگاهی به آموزش و پژوهش پیوند میزند. این امر سرمایهای کردن دانش” است که قلب مأموریت جدید دانشگاه را تشکیل داده، پیوند دانشگاه را با کاربران دانش محکمتر کرده و دانشگاه را به عملگری اقتصادی تبدیل میکند (اتزکوویتز، 1998).
در بسیاری از متون تحقیقاتی، تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی و انتقال تکنولوژی مترادف هم هستند (چانگ و همکاران،2009)
بطور کلی انتقال تکنولوژی عبارت است از انتقال ایده، انتقال روش یا نتایج تحقیقات در محیطی که منجر به محصول، خدمات یا فرآیند ها به هر روشی شود (26 , 2003,RAND). انتقال تکنولوژی، انتقال رسمی کشفیات جدید و نوآوری های ناشی از تحقیقات علمی است که موسسات تحقیقاتی غیرانتفاعی و دانشگاهها با بخش های تجاری برای مزایای عمومی به اجرا می رسانند ( 2003,AUTM).
بسیاری از محققین نیز به تعریف تجاری سازی می پردازند:
اراب[8] (1988) تجاری سازی را بدین صورت تعریف کرده است: ” تجاری سازی شامل تولید ایده ای جدید و پیاده سازی آن روی یک محصول، فرآیند یا خدمت جدید است که منجر به رشد پویای اقتصاد ملی و افزایش اشتغال و افزایش سود خالص برای بنگاه کسب وکار نوآور می شود. تجاری سازی نوآوری پدیده ای یک باره نیست؛ بلکه فرآیندی طولانی و تجمعی از تعداد زیادی از فرآیند های تصمیم گیری است که از مرحله تولید ایده تا مرحله پیاده سازی آن را شامل می شود. ایده جدید به ادراک از نیازهای جدید مشتریان یا راه های جدید تولید اشاره دارد. این پدیده در فرآیند تجمعی گردآوری اطلاعات، ایجاد شده و با یک چشم انداز کارآفرینانهی همیشه در چالش، ترکیب می شود. در فرآیند پیاده سازی، ایده جدید بصورت محصول قابل عرضه به بازار، یا فرآیند جدیدی با هزینه کمتر و بهرهوری بالاتر، توسعه یافته و تجاری میشود” (اوراب،1998).
[1] Toole and Czarnitzki
[2] Klofsten and Jones-Evans
[3] Wright et al
[4] Spin off
[5] Llano
[6] Louis et al
[7] Colyvas and Powell
[8] Urabe
پایان نامه موثر نهادی بر انتخاب راهبرد تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
جدید ,تجاری ,سازی ,دانشگاه ,کارآفرینی ,دانشگاهی ,تجاری سازی ,است که ,کارآفرینی دانشگاهی ,کارآفرینی دانشگاهی، ,دانشگاه را ,سازی تحقیقات دانشگاهی ,ایجاد شرکتهای انشعابی
درباره این سایت